دریا عاشق بردبار دریای شگفت انگیز با عظمت خود و تلاطم امواجش همچو عاشقی خسته که رنگش به معشوقش " آسمان" بسته است ؛ گاهی از شدت خستگی و دگرگونی آرامش قبل از طوفان و گاهی با لبریز شدن کاسه صبرش پر جوش و خروش.... هنگامی که معشوقش دلی گرفته و پر از غم و اندوه دارد ، دریا از ناراحتی رنگ از خود می بازد. و گاهی از شادابی آن نشاط خود را حس می کند . هنگامی که آسمان عزادار است ، او نیزلباس ناراحتی بر تن میکند.... آری" دریا " ، دریا با این عشق و عظمت وصف ناشدنی خود جایگاه همه عاشقان صبور " صدف " و سخاوتمندانی چون " باران " است . نوشته شده دردیماه۸۰ |